Rakthashali, μια σπάνια ποικιλία ρυζιού. Το κόκκινο ρύζι είναι μια ποικιλία ρυζιού που έχει κόκκινο χρώμα από την περιεκτικότητα σε ανθοκυανίνη. Συνήθως τρώγεται μη ξεφλουδισμένο ή μερικώς ξεφλουδισμένο
Rakthashali, μια σπάνια ποικιλία ρυζιού. Το κόκκινο ρύζι είναι μια ποικιλία ρυζιού που έχει κόκκινο χρώμα από την περιεκτικότητα σε ανθοκυανίνη. Συνήθως τρώγεται μη ξεφλουδισμένο ή μερικώς ξεφλουδισμένο και έχει κόκκινο φλοιό, παρά το πιο συνηθισμένο καφέ. Το κόκκινο ρύζι έχει μια γεύση καρυδιού. Σε σύγκριση με το γυαλισμένο ρύζι, έχει την υψηλότερη θρεπτική αξία του ρυζιού που καταναλώνεται με το μικρόβιο άθικτο.
Ποικιλίες
Οι ποικιλίες κόκκινου ρυζιού περιλαμβάνουν:
Oryza longistaminata, επίσης γνωστό ως κόκκινο ρύζι Oryza punctata, επίσης γνωστό ως κόκκινο ρύζι Κόκκινο ρύζι, επίσης γνωστό ως ζιζάνιο ρύζι, ποικιλία ρυζιού χαμηλής απόδοσης που διατηρείται ως ζιζάνιο σε αγρούς ρυζιού καλύτερης ποιότητας Rakthashali, μια σπάνια ποικιλία ρυζιού Ταϊλανδέζικο κόκκινο φορτίο ρύζι, μια μη κολλώδη ποικιλία ρυζιού μακράς διάρκειας Κόκκινο ρύζι του Μπουτάν, ρύζι μεσαίου κόκκου που καλλιεργείται στο Βασίλειο του Μπουτάν στα ανατολικά Ιμαλάια Κόκκινο ρύζι Camargue, μια σχετικά νέα ποικιλία ρυζιού που καλλιεργείται στους υγρότοπους της περιοχής Camargue της νότιας Γαλλίας Ρύζι Μάτα Κεράλα Ρύζι Μάτα, επίσης γνωστό ως ρύζι Ροματάτα, Ρύζι Μαλακάτ Ματάν, Κόκκινο ρύζι Κεράλα και Κόκκινο βρασμένο ρύζι, είναι μια γηγενής ποικιλία ρυζιού που καλλιεργείται στην Περιφέρεια Παλκάκντ της Κεράλα. Είναι δημοφιλές στην Κεράλα και τη Σρι Λάνκα, όπου χρησιμοποιείται για αδρανείς και εφαρμογές, και τρώγεται απλό. Ulikan ή mini-angan, κόκκινο ρύζι κειμήλιο από το Ifugao και την Kalinga, Φιλιππίνες Arroz da terra, ένα κόκκινο ρύζι κειμήλιο που καλλιεργείται στη βορειοανατολική Βραζιλία (κράτη του Ρίο Γκράντε ντο Νόρτε και Paraíba) από τον 16ο αιώνα.
Πιάτα Κόκκινο ρύζι, ένα παραδοσιακό πιάτο Gullah Lowcountry, παρόμοιο με το ρύζι jollof της Δυτικής Αφρικής.
<h2 class=""><strong>Άγρια σταφίδα σπόρων (Grewia flava)</strong></h2>
<h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για ένα πακέτο των 10 σπόρων.</strong></span></h2>
Το Grewia flava είναι ένας ανθεκτικός θάμνος ή ένα μικρό δέντρο, ύψους 2-4 μέτρων. Ο γκρίζος φλοιός στα νεαρά κλαδιά, ο οποίος συνήθως καλύπτεται με χοντρές αλλά αρκετά κοντές τρίχες, τείνει να γίνει σκούρο γκρι και γίνεται ομαλό όσο μεγαλώνει το δέντρο. αυτό είναι επίσης αισθητό στους μίσχους. Τα γκριζοπράσινα φύλλα διατάσσονται εναλλάξ και καλύπτονται με λεπτές τρίχες και φαίνεται ότι είναι μια πιο ανοιχτή απόχρωση πράσινου στην κάτω πλευρά των φύλλων. Η κορυφή (άκρη των φύλλων) είναι στρογγυλεμένη, ενώ το περιθώριο είναι οδοντωτό. Τρεις εμφανείς φλέβες από τη βάση των φύλλων είναι χαρακτηριστικές αυτού του δέντρου. ένας μίσχος φύλλων μήκους 2 mm είναι επίσης πολύ αισθητός.<br><br>Τα άνθη εμφανίζονται σε διακλαδισμένες κεφαλές από τις αρχές του καλοκαιριού έως τα μέσα του φθινοπώρου (Οκτώβριος έως Μάρτιος) και έχουν διάμετρο περίπου 10-15 mm.<br><br>Ο καρπός 2 λοβών έχει διάμετρο ± 8 mm, πράσινο, γίνεται κοκκινωπό-καφέ όταν είναι ώριμο. Το σομφό φαίνεται ελαφρύ και το σκληρό ξύλο είναι καφέ, με λεπτή υφή.<br><br>Τα φύλλα και τα φρούτα απολαμβάνουν οικόσιτα ζώα, καθώς και άγρια ζώα όπως το Kudu και η καμηλοπάρδαλη και μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά.<br><br>
<h3><strong>Η Grewia flava χρησιμοποιεί</strong></h3>
Ο φλοιός του μπράντυ χρησιμοποιήθηκε συχνά για την κατασκευή σχοινιού. Τα φρούτα χρησιμοποιούνται ακόμη για να ενισχύσουν ένα είδος μπράντυ ή «mampoer». Τα γλυκά φρούτα εμπλουτισμένα με βιταμίνη C μπορούν επίσης να τα απολαύσετε. Παραδοσιακά παρασκευάστηκε κουάκερ από τους ξηρούς καρπούς μετά την επεξεργασία του σε αλεύρι. Το ξύλο είναι σκληρό και λεπτόκοκκο και χρησιμοποιείται για μπαστούνια. Παλαιότεροι κυνηγοί, όπως η κοινότητα του Σαν, συνήθιζαν να φτιάχνουν τα τόξα και τα βέλη τους από τα κλαδιά αυτού του φυτού.<br><br>
<h3><strong>Σπορά Grewia flava</strong></h3>
Αυτό το φυτό θα αναπτυχθεί καλύτερα σε καλά στραγγιζόμενο έδαφος και σε ηλιόλουστη θέση. Είναι αρκετά ασφαλές να φυτευτείτε κοντά σε πλακόστρωτους χώρους στον οικιακό κήπο, καθώς δεν διαθέτει επιθετικό ριζικό σύστημα. Λόγω της αφθονίας των λουλουδιών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία ως σημείο εστίασης στον κήπο.<br><br>Το φυτό είναι αρκετά ανθεκτικό και αντέχει στον παγετό. Το υπερβολικό πότισμα πρέπει να αποφεύγεται κατά την εγκατάσταση.<br><br>Η καλύτερη μέθοδος πολλαπλασιασμού είναι με σπόρους. Επιλέξτε φρέσκους σπόρους, καθαρίστε τους και στεγνώστε τους σε έναν καλά αεριζόμενο σκιερό χώρο. Μουλιάστε τους σπόρους σε νερό για τουλάχιστον 24 ώρες, το αρχικό νερό πρέπει να είναι ζεστό νερό. Σπέρνετε τους σπόρους σε δίσκους δενδρυλλίων και καλύψτε τους σε βάθος περίπου 5 mm. χρησιμοποιήστε μόνο άμμο ποταμού ως μέσο ανάπτυξης. Τοποθετήστε τους δίσκους σε μια ζεστή προστατευμένη περιοχή. Μην αφήσετε το αναπτυσσόμενο μέσο να στεγνώσει. Πρέπει να διατηρηθεί ένα σταθερό επίπεδο υγρασίας για επιτυχή βλάστηση. Η βλάστηση των σπόρων είναι συνήθως ασυνεπής, έχει παρατηρηθεί ποσοστό επιτυχίας περίπου 50-70%. Τα σπορόφυτα μπορούν να φυτευτούν σε δοχεία όταν φτάσουν στο στάδιο των 2 φύλλων.
Rakthashali, μια σπάνια ποικιλία ρυζιού. Το κόκκινο ρύζι είναι μια ποικιλία ρυζιού που έχει κόκκινο χρώμα από την περιεκτικότητα σε ανθοκυανίνη. Συνήθως τρώγεται μη ξεφλουδισμένο ή μερικώς ξεφλουδισμένο
Reviews 
