Το γενος Viola περιλαμβανει πολυαριθμες ποικιλιες και ολες τους εξαρτωνται απο το ειδος Viola tricolor. Ειναι η μικρη λευκη, κιτρινη και γαλαζια-μωβ βιολα των αγρων που καταγεται απο την Ευρωπη.
Το γενος Viola περιλαμβανει πολυαριθμες ποικιλιες και ολες τους εξαρτωνται απο το ειδος Viola tricolor. Ειναι η μικρη λευκη, κιτρινη και γαλαζια-μωβ βιολα των αγρων που καταγεται απο την Ευρωπη.
Στη βοτανικη ο Πανσες ειναι γνωστος ως Βιόλα η τρίχρωμος - var. "κηπαια", & var. "μεγανθής". Πολλοι βοτανολογοι υποστηριζουν πως εχουν δημιουργηθη υβριδια του Πανσε απο τη Viola altaica της Μικρας Ασιας, του Καυκασου και της Δυτικης Σιβηριας και τη Viola lutea της Βορειου Ευρωπης.
Ειναι φυτο ετησιο η διετες - σε εξαιρετικα σπανιες περιπτωσεις πολυετες - με υψος απο 5-30 εκατοστα και χλοαζουσα εμφανιση. Εχει φυλλα ωοειδη-λογχοειδη, οδοντωτα, που φερουν καθενα δυο παραφυλλα πτεροσχιδη-παλαμοσχιδη. Τα ανθη ειναι αοσμα, με ακανονιστο σχημα και με οπισθιο πληκτρο, εχουν πεντε στρογγυλωπα πεταλα, βελουδενια μονοχρωμα η με διαφορες αποχρωσεις η ποικιλοχρωμα και με λαιμο της στεφανης γενικα κιτρινο. Το χρωμα τους ειναι εξαιρετικα ποικιλο και κυμαινεται απο το λευκο ως το κιτρινο, και απο το κοκκινο της σκουριας ως το ροζ-λιλά. Οι Πανσεδες χρησιμευουν για μπορντουρες, βραγιες, παρτερια και για καλλιεργεια σε γλαστρες μαζι με αλλα ανοιξιατικα βολβωδη φυτα. Απαιτουν ηλιολουστες θεσεις και ελαφρα υγρο εδαφος. Πολλαπλασιαζονται με σπορο κατα τα τελη του καλοκαιριου η και αργοτερα σε κασονια με ελαφρο χωμα και η οριστικη μεταφυτευση πραγματοποιειται το φθινοπωρο, και αναλογα με το κλιμα της περιοχης νωρις την ανοιξη σε αποσταση 15-30 εκατοστα. Τα πολυετη ειδη πολλαπλασιαζονται συνηθως και με διαιρεση του θυσανου της βασης τους. Παρα το γεγονος οτι παρουσιαζουν μεγαλη ανθεκτικοτητα στις διαφορες ασθενειες, συχνα προσβαλονται απο ωιδιο των φυλλων που οφειλεται στο μυκητα Ramularia, και μπορει να καταπολεμηθει ευκολα με διαφορα διασυστηματικα ωιδιοκτονα που πωλουνται στο εμποριο.
<h2 class=""><strong>Άγρια σταφίδα σπόρων (Grewia flava)</strong></h2>
<h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για ένα πακέτο των 10 σπόρων.</strong></span></h2>
Το Grewia flava είναι ένας ανθεκτικός θάμνος ή ένα μικρό δέντρο, ύψους 2-4 μέτρων. Ο γκρίζος φλοιός στα νεαρά κλαδιά, ο οποίος συνήθως καλύπτεται με χοντρές αλλά αρκετά κοντές τρίχες, τείνει να γίνει σκούρο γκρι και γίνεται ομαλό όσο μεγαλώνει το δέντρο. αυτό είναι επίσης αισθητό στους μίσχους. Τα γκριζοπράσινα φύλλα διατάσσονται εναλλάξ και καλύπτονται με λεπτές τρίχες και φαίνεται ότι είναι μια πιο ανοιχτή απόχρωση πράσινου στην κάτω πλευρά των φύλλων. Η κορυφή (άκρη των φύλλων) είναι στρογγυλεμένη, ενώ το περιθώριο είναι οδοντωτό. Τρεις εμφανείς φλέβες από τη βάση των φύλλων είναι χαρακτηριστικές αυτού του δέντρου. ένας μίσχος φύλλων μήκους 2 mm είναι επίσης πολύ αισθητός.<br><br>Τα άνθη εμφανίζονται σε διακλαδισμένες κεφαλές από τις αρχές του καλοκαιριού έως τα μέσα του φθινοπώρου (Οκτώβριος έως Μάρτιος) και έχουν διάμετρο περίπου 10-15 mm.<br><br>Ο καρπός 2 λοβών έχει διάμετρο ± 8 mm, πράσινο, γίνεται κοκκινωπό-καφέ όταν είναι ώριμο. Το σομφό φαίνεται ελαφρύ και το σκληρό ξύλο είναι καφέ, με λεπτή υφή.<br><br>Τα φύλλα και τα φρούτα απολαμβάνουν οικόσιτα ζώα, καθώς και άγρια ζώα όπως το Kudu και η καμηλοπάρδαλη και μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά.<br><br>
<h3><strong>Η Grewia flava χρησιμοποιεί</strong></h3>
Ο φλοιός του μπράντυ χρησιμοποιήθηκε συχνά για την κατασκευή σχοινιού. Τα φρούτα χρησιμοποιούνται ακόμη για να ενισχύσουν ένα είδος μπράντυ ή «mampoer». Τα γλυκά φρούτα εμπλουτισμένα με βιταμίνη C μπορούν επίσης να τα απολαύσετε. Παραδοσιακά παρασκευάστηκε κουάκερ από τους ξηρούς καρπούς μετά την επεξεργασία του σε αλεύρι. Το ξύλο είναι σκληρό και λεπτόκοκκο και χρησιμοποιείται για μπαστούνια. Παλαιότεροι κυνηγοί, όπως η κοινότητα του Σαν, συνήθιζαν να φτιάχνουν τα τόξα και τα βέλη τους από τα κλαδιά αυτού του φυτού.<br><br>
<h3><strong>Σπορά Grewia flava</strong></h3>
Αυτό το φυτό θα αναπτυχθεί καλύτερα σε καλά στραγγιζόμενο έδαφος και σε ηλιόλουστη θέση. Είναι αρκετά ασφαλές να φυτευτείτε κοντά σε πλακόστρωτους χώρους στον οικιακό κήπο, καθώς δεν διαθέτει επιθετικό ριζικό σύστημα. Λόγω της αφθονίας των λουλουδιών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία ως σημείο εστίασης στον κήπο.<br><br>Το φυτό είναι αρκετά ανθεκτικό και αντέχει στον παγετό. Το υπερβολικό πότισμα πρέπει να αποφεύγεται κατά την εγκατάσταση.<br><br>Η καλύτερη μέθοδος πολλαπλασιασμού είναι με σπόρους. Επιλέξτε φρέσκους σπόρους, καθαρίστε τους και στεγνώστε τους σε έναν καλά αεριζόμενο σκιερό χώρο. Μουλιάστε τους σπόρους σε νερό για τουλάχιστον 24 ώρες, το αρχικό νερό πρέπει να είναι ζεστό νερό. Σπέρνετε τους σπόρους σε δίσκους δενδρυλλίων και καλύψτε τους σε βάθος περίπου 5 mm. χρησιμοποιήστε μόνο άμμο ποταμού ως μέσο ανάπτυξης. Τοποθετήστε τους δίσκους σε μια ζεστή προστατευμένη περιοχή. Μην αφήσετε το αναπτυσσόμενο μέσο να στεγνώσει. Πρέπει να διατηρηθεί ένα σταθερό επίπεδο υγρασίας για επιτυχή βλάστηση. Η βλάστηση των σπόρων είναι συνήθως ασυνεπής, έχει παρατηρηθεί ποσοστό επιτυχίας περίπου 50-70%. Τα σπορόφυτα μπορούν να φυτευτούν σε δοχεία όταν φτάσουν στο στάδιο των 2 φύλλων.