Perzische limoenzaden (Citrus latifolia)
Prijs voor pakket met 2 zaden.
Perzische limoen (Citrus × latifolia) of limoo is ook bekend als Tahiti-limoen of Bearss-limoen (genoemd naar John T. Bearss, die deze pitloze variëteit rond 1895 ontwikkelde in zijn kwekerij in Porterville, Californië), is een citrusvrucht die verwant is aan de standaard limoen.
Het heeft een uniek geurig, kruidig aroma. De vrucht heeft een diameter van ongeveer 6 cm, vaak met licht uitsteeksels, en wordt meestal groen verkocht, hoewel hij vergeelt als hij volledig rijp is. Het is ook algemeen verkrijgbaar gedroogd, zoals het vaak op deze manier wordt gebruikt in de Perzische keuken. Het is groter, dikkere huid, met minder intense citrusaromaten dan de sleutellimoen (Citrus aurantifolia).
De voordelen van de Perzische limoen in de commerciële landbouw in vergelijking met de Key-limoen zijn het grotere formaat, het ontbreken van zaden, winterhardheid, het ontbreken van doornen aan de struiken en een langere houdbaarheid van het fruit. Ze zijn minder zuur dan de belangrijkste limoenen en hebben niet de bitterheid die de unieke smaak van de key lime geeft.
Perzische limoenen worden voornamelijk in zes maten op de markt gebracht, bekend als 110s, 150's, 175's, 200's, 230's en 250's. Ooit voornamelijk gekweekt in Florida in de VS, kreeg het bekendheid nadat Key Lime-boomgaarden daar werden weggevaagd door een orkaan in 1926, volgens de American Pomological Society, vervolgens werden Perzische limoenboomgaarden zelf verwoest door de orkaan Andrew in 1992.
Jaarlijks worden grote aantallen Perzische limes verbouwd, verwerkt en geëxporteerd, voornamelijk vanuit Mexico naar de Amerikaanse, Europese en Aziatische markten. De invoer van Amerikaanse Perzische limoen uit Mexico wordt grotendeels afgehandeld via McAllen, Texas.
Perzische limes komen oorspronkelijk uit het Verre Oosten en werden voor het eerst op grote schaal geteeld in Perzië (nu Iran) en Zuid-Irak.
pakket
southern Iraq.
Beoordelingen 
